Poniżej przedstawiamy Historię Kościoła Św. Jana Ewangelisty.
Pofranciszkański Kościół św. Jana Ewangelisty znajduje się przy ul. Świętego Ducha 9 w Szczecinie. Jest jedynym zachowanym obiektem dawnego gotyckiego, franciszkańskiego kompleksu klasztornego. Kościół znajduje się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego.
Franciszkanie przybyli z Westfalii do Szczecina ok. 1240. Dla nich to książę pomorski Barnim I Dobry ufundował zabudowania klasztorne. Pierwotny klasztor był zapewne drewniany, obecny kościół wznoszono etapami z cegły – budowę murowanego prezbiterium rozpoczęto ok. 1300, a ukończono w latach trzydziestych XIV w. Jak wykazano podczas wykonanych w 2008 badań dendrochronologicznych więźby dachowej korpusu, belki więźby ścięto zimą 1368/69, konstrukcję dachową korpusu kościoła wykonano zatem w 1369 lub najpóźniej w 1370 Korpus nawowy wzniesiono zatem w latach 1350-1360-tych.[2] W XV w. dobudowano 10 kaplic między szkarpami.
Podczas reformacji zakonnicy opuścili klasztor, a parafianie i duchowni w większości przyjęli reformy Lutra. Od tej chwili, aż do 1945 kościół był świątynią ewangelicką. Kilkakrotnie był remontowany (m.in. w 1702 i 1834-1837). W II połowie XVI w. budynki klasztorne zmieniono na szpital św. Jana, zaś kościół dalej służył celom religijnym, aż do czasów okupacji francuskiej w latach 1806-1813, kiedy to został zamieniony na magazyn. W późniejszych latach był przez długi czas (aż do remontu) zamknięty, ponieważ groził zawaleniem (do dnia dzisiejszego niektóre filary w kościele są wyraźnie odchylone od pionu [zdjęcie] ). Dzięki badaniom niemieckiego historyka i konserwatora prof. Hugo Lemckego, w latach dwudziestych i trzydziestych XX w. przeprowadzono w kościele prace konserwatorskie, które uchroniły obiekt przed zniszczeniem. Stare zabudowania klasztorne rozebrano w połowie XIX w.
Z XV i XVI w. pochodzą szczególnie cenne polichromie we wnętrzu kościoła. Przedstawiają one chłopca z herbem Szczecina (gryfem) oraz Maryję w mandorli w otoczeniu świętych (I ćwierćwiecze XV w.), mistyczne zaślubiny św. Katarzyny (druga ćwierć XV w.), sceny z biskupem przy ołtarzu (I ćwierćwiecze XVI w.) oraz ornament roślinny (II poł. XV w.). W ścianę kościoła wmurowane jest średniowieczne epitafium Henriciusa i Gertrudy Rabenstorpów z 1378. W prezbiterium gotycki fryz z motywem winnej latorośli.
W latach 1957-1958 przeprowadzono kapitalny remont obiektu po zniszczeniach wojennych. Kościół został przekazany księżom pallotynom.
Kościół jest halowy, bez ambitu, nie posiada wieży lecz charakterystyczną sygnaturkę umieszczoną między prezbiterium, a korpusem. Interesujący jest również układ prezbiterium: trzyprzęsłowe, jednonawowe, zakończone siedmiobocznie. Tego typu rozwiązanie spotkać można we wczesnogotyckich katedrach francuskich, skąd najprawdopodobniej zostało zapożyczone. Prezbiterium od nawy oddziela łuk tęczowy zakończony wspornikami figuralnymi.
Historyczne wyposażenie kościoła nie zachowało się. Ołtarz główny zaprojektowany został przez prof. Jana Piaseckiego z Poznania, a wykonany przez Józefa Murlewskiego w latach sześćdziesiątych XX w. Pozostałe wyposażenie prezbiterium (ołtarz soborowy, krzyż, ambona, lichtarze itp.) zaprojektował prof. Romuald Sołtys.
Kościół wyposażony jest w barokowe organy z drugiej poł. XVIII w., pochodzące z Mazowsza.
W 2009 kościół dostał dotację z urzędu marszałkowskiego na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane.
Kościół św. Jana Ewangelisty znajduje się w rejestrze zabytków (nr rej. A-801 z 11.06.1954).
Kościół św. Jana Ewangelisty w Szczecinie
Adres
ul. Świętego Ducha 9
70-205 Szczecin
Nr konta parafii
PKO SA: 60 1240 3927 1111 0011 0146 6883
Obserwuj nas
Strona www stworzona w kreatorze WebWave.